Ik heb een merkwaardige hobby. In plaats van tv of Netflix kijk ik naar toespraken, persconferenties en interviews. Bij voorkeur met controversiële mensen.
Zo keek ik alle Engelstalige (of vertaalde) interviews met Assad van de afgelopen jaren, luister ik graag naar Javad Zarif, de Iraanse minister van buitenlandse zaken, en hang ik uren voor de buis als Putin een van zijn marathoninterviews geeft.
Afgelopen week kon ik mijn geluk niet op. Tijdens het St. Petersburg Economic Forum had ik het genoegen om 3,5 uur lang te horen wat Xi Jinping, Vladimir Putin, António Guterres en vele anderen te melden hadden. Grote verrassing was de Bulgaarse president Rumen Radev met een bevlogen en eloquente toespraak over een harmonieuze samenleving voor een duurzame toekomst.
Dat onderwerp kwam uit de koker van Putin, die de sustainable development goals van de VN als thema voor het forum had aangemerkt. Hij heeft het daar de laatste tijd vaker over en ik denk dat het meteen een goede aanleiding was om de secretaris-generaal van de VN op het podium te krijgen. (Het forum is door de jaren heen overigens sterk in aanzien gestegen als je naar de namen van de podiumgasten kijkt.)
Zelf gaf Putin een voor zijn doen visionaire speech, waarin hij terugblikte op de economische ontwikkeling sinds Bretton Woods (1944) en zich aan een voorspelling waagde voor de komende decennia. Volgens hem is er met de financiële crisis van 2008 een einde gekomen aan een groeiende wereldeconomie die gedreven werd door het opschalen van het westerse model d.m.v. een toenemende wereldhandel. Hij denkt dat een nieuwe impuls van deze wereldeconomie niet zal voortkomen uit een lagere rente, monetaire verruiming of andere trucs van centrale banken, maar uit de mogelijkheden die de digitale economie ons biedt.
Dat laatste is misschien een open deur, maar toch opvallend voor de Russische president, die enkele jaren geleden nog vrij terughoudend met dit onderwerp bezig was. Hoe het ook zij, de economie is vandaag de dag een wereldwijd zeer nauw verweven netwerk van kleine en grote spelers.
Die verwevenheid zonder precedent maakt het belangrijker dan ooit om constructief samen te werken en de internationale betrekkingen gezond te houden. Niet door meteen een eenheidsworst te creëren en culturele verschillen op te heffen, maar eerst en vooral door diversiteit te respecteren, misschien zelfs te omarmen, en gezamenlijke uitdagingen aan te gaan.
Ook wij, als kleine of grotere ondernemers, kunnen daar een bescheiden rol in spelen. Door ons eigenbelang eventjes op de tweede plaats te zetten en ervoor te kiezen om een maatschappelijke rol van betekenis te spelen. We kunnen verschuiven van maatschappelijk verantwoord ondernemen naar maatschappelijk gericht ondernemen. Je vindt dat terug in onze visie.
